Arrange To You (Tagalog)

Di-kalayuan ay nakita ko si Buboy at Sasha na kumakaway sa'kin. Magiliw nilang binuksan ang gate habang naka-uniporme pa. I waved back and smiled at them.

"Hi po ate Celestia! Kumusta yung araw niyo?" bungad sa kaniya ni Sasha.

Kanina pa naka-alis si Wayde at ilang minuto ko na 'ring ginagalaw ang paa ko para hindi lumala. It's getting better now.

"Ayos naman. How's your school?"

Nilapag nila ang mga bag sa gilid at umupo sa damuhan. I also sit on the grass and followed them.

"Okay naman ate Celestia. Etong mga boys kasi ang iingay, nagpa-long quiz tuloy si Sir Montebon." Parang bata na sumbong sa akin ni Sasha. Napakamot pa ito sa ulo at tinignan si Buboy. "Pasalamat nga tayo at matagal kakatalak si sir at naubos yung time niya na dapat quiz natin." Gatong naman ni Buboy.Published by Nôv'elD/rama.Org.

Napangiti ako sa dalawa. I could clearly remember my highschool days. Kagayang-kagaya nila. Yung kapag maingay ang klase ay nagpapa-long quiz ang prof. namin.

Yung ayos lang makakuha ng mababang score kasi pati yung Top 1 ay maliit rin yung nakuhang score.

"Teka, di'ba matalino ka ate Celestia? Pwede po pa-review ng essay ko?"

"Hindi naman ako matalino, but sure, I can check the essay for you."

Inabot ni Sasha ang bag niya at kinalkal para hanapin ang notebook, "Sinong naglagay ng bato sa bag ko?!"

Naapawang ang bibig ko nang makita ang malaking bato sa bag ni Sasha. Narinig kong tumawa ng pagkalakas-lakas si Buboy.

"Bwesit ka talaga!" Malakas na kinurot ni Sasha si Buboy sa tagiliran kaya napalatak ito.

"Sorry naman! T-teka, may essay palang gagawin?" nagtataka ang mga mata nitong kay Sasha na binubuklat na ang notebook niya.

"Oo! Ayan kasi, puro kalokohan lang alam sa utak. Sabi ni Ma'am, kailangan daw ng five hundred words sa essay. Dapat walang error at may katuturan yung sinasabi."

I was checking Sasha's essay while listening to the two. Sasha explained to Buboy what he needs to do for the tasks. Nakikita ko namang nakikinig si Buboy sa paliwanag ni Sasha.

"Ay yun pala yun? Pa'no ba kasi naging 8 yung x?" nakakunot ang noong tanong ni Buboy kay Sasha.

Nahihirapan siguro siya sa topics nila ngayon at hindi niya makuha yung tamang sagot. Tinignan ko ulit silang dalawa.

Sasha is holding a notebook and a pen in her lap. I'm happy that she has a long patience to teach Buboy about the subject. Si Buboy naman ay mariing nakikinig rito at sinasagutan ang mga nilalagay ni Sasha. "Wag ko nalang kaya sagutan? Tutal di ko naman 'to madadala sa trabaho eh."

"Pero iba pa rin yung may nalalaman, Buboy. Praktis lang ng praktis kung paano to isolve at makukuha mo rin yung tamang equation."

We stayed like that for a while. Hindi rin naman ako nabagot at tinuturuan ko rin sila Sasha sa mga gawain nila. Parang gusto kong maglibot-libot sa lugar. Badian, Cebu is like a little secret with so much to give. From those green hills, the cold breeze and even the bluest sea not far from them.

It shouts so much healing. And I'm looking forward to seek more.

"Ate Celestia, tapos na po kami! Bisita ka po sa bahay namin. Nandun si mama at mga kapatid ko." Sasha's suggestion made my eyes twinkled. "Malayo ba rito?" Baka kasi matagalan kami at wala pa namang magbabantay ng bahay. Patay ako kay Wayde pag nagkataon.

"Hindi naman, ate. Malapit lang yung bahay nila Sasha rito at pwede mo namang i-lock yung bahay na kadalasang ginagawa ni Sir Wayde." Si Buboy.

Walang pagdadalawang isip at sinarado ko agad ang pintuan. I also checked if something is plug on the socket before heading out. Tinulungan din naman ako nila Buboy para madali yung pag-lalock ng bahay. I also secured the gate and used my spare key.

Pagkalabas agad namin ay kaagad bumungad sa'kin ang malamig na hangin. Hapon na kaya hindi masyadong masakit sa balat ang haring araw. It feels so good to be here. Napaka-aliwalas ng paligid. The road here is not constant, but a wavy one. Malinis at puro mga puno ng niyog ang kadalasang makikita.

We are on the sidewalk while looking at those tricycle's passing by. Minsan ko pang nakikita ang ibang mga driver na kumakaway kina Buboy at Sasha. Nakahawak siya sa railing at napalingon sa di kalayuan.

This is always the place that I always dreamed of.

"Alam mo ate Celestia, 'yan yung tinatawag naming Virgin Island," tinuro nito ang sila hindi kalayuan sa kanila. They were some small islands that can be seen from here. The sun reflected on the water that resulted in a tremulous gleam. Wow. Wala pa akong nakikitang ganitong kaganda na dagat sa ka-Maynilaan. Cebu is such a place of wonder.

"Oh! Yan na na pala si Berto at John. Ate Celestia, mga kaibigan po pala namin."

Isa-isa silang kumaway sa'kin kaya nginitian ko sila isa't isa. May hawak ng isang bola ang mga ito at mukhang mag babasketball. Nilagay ni Buboy ang bag sa kalapit na tindahan at hinubad ang uniporme. "Aling Meriam, palagay muna ako rito ng bag ko a! Maglalaro lang muna kami ng basketball." Pagpapaalam nito sa ginang at kaagad na lumapit sa magkaibigan.

Wala masyadong dumadaan na tricycle kaya sa gitna ng kalsada sila naglalaro. The road is wide that it could accommodate several transportation. Ang ring nila ay naka-dikit sa isang kawayan sa pinaka-gilid ng bahagi ng sidewalk. "Ate Celestia, tara punta tayo sa bahay namin!" Kaagad akong nagpahila kay Sasha at binaybay namin ang matarik na daan patungo sa bahay nila. Walang hulmang hagdanan at sa tuktok pa ng bundok ang bahay nila Sasha. Ingat na ingat kaming naglakad papunta sa taas.

There's no railings and any minute you can slip without having anything to hold on.

"This goats are too cute," namamangha kong saad nang makita ang dalawang kambing na nasa malaking lalagyan nito. Prenteng nakahiga ang mga 'to at parang nagugustuhan rin ang hangin na yumayakap sa kanila.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience-all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

"Cute talaga sila ate Celestia. Mga alaga ko yan, si Pepa at si Pane."

Humawak ako sa malaking bato para pang suporta at maingat na inangat ang sarili. We're almost there. Nakikita ko na ang mga tanim ng mais at iba pang mga halamang hindi pamilyar sa'kin.

I should have listened to my EPP teacher before, to know more about these things. I grimaced with that thought.

Nang makarating sa tuktok ay sinalubong kami ng isang ginang, I assumed that it was Sasha's mother.

"Nay! Naalala niyo po yung sinabi ko kahapon? Yung laking Maynila. Yung mabait at maganda na nangunguhapan kila sir Wayde? Siya po yun nay!" magiliw na pagpapakilala ni Sasha sa'kin. "Magandang araw ho sainyo," magalang kong ani at pinagpagan na rin ang sarili.

"Ay kagwapa aning bayhana. Magandang hapon rin sa iyo, halika at ma-upo."

Sasha's mother motioned me to sit down which I obeyed. Ang bahay nila ay gawa sa nipa hut at sa labas niyon ay ang sari-saring halaman.

Their house may not be as big as ours but it screams so much simplicity by just the looks of it. May mga tanim na mais rin sa labas ng bahay nila.

Kitang-kita niya rin ang mga bulubundukin sa harap at nakikita ang magandang hugis ng pakurbang kalsada na tila yumayakap sa kabundukan. There were lots of coconut tree in the area and I'm really craving to drink those.

"Ang ganda rito," halos bulong nalang na lumabas iyon sa bibig ko. The place was astonishing and I wouldn't even be tired of mumbling it over and over again.

The sun is almost kissing the waves, symbolizing that the sun is ready to set. Mas lumapit pa ako sa may paanan ng bundok at umupo sa damuhan. I sat on the rock and watched as how the environment shifted. To view as the sun prepares for its rest.

Magpahinga at hayaan ang mga bituin at buwan na sakupin ang kalawakan.

Ang mga ulap ay nagsisimula ng mawala tanda na sasapit na ang gabi. The skies are now turning orange combining with the ocean teal sunset.